Aktualności

          • ŚWIĘTO CHRZTU POLSKI

          • 14 kwietnia 966 r. to jedna z najważniejszych dat w historii kraju – rozpoczęła jego chrystianizację i dała początek państwowości. W środę (14.04) będziemy obchodzili 1055. rocznicę przyjęcia chrztu przez Polskę. Wagę wydarzenia warto podkreślić, wywieszając tego dnia flagę w barwach narodowych.

          • ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA

          • Światowy Dzień Zdrowia

            7 kwietnia 2021 obchodzimy Światowy Dzień Zdrowia.

            Jest obchodzony corocznie i każdego roku zwraca uwagę na konkretny temat zdrowotny, który dotyczy ludzi na całym świecie.

            W tym roku Światowy Dzień Zdrowia obchodzony jest pod hasłem Budowanie sprawiedliwszego i zdrowszego świata.

            Wszyscy jednakowo zasługują na dostęp do usług zdrowotnych, ale nie zapominajmy, że sami również mamy obowiązek zadbać o zdrowie własne i naszych najbliższych.

            Więcej informacji znajdziemy na stronie Światowej Organizacji Zdrowia https://www.who.int/campaigns/world-health-day/2021

            Światowy Dzień Zdrowia 2021

            COVID-19 mocno uderzył we wszystkie kraje, ale jego wpływ był najsilniejszy na społeczności, które już były narażone. Grupy te są bardziej narażone na chorobę, rzadziej mają dostęp do wysokiej jakości usług opieki zdrowotnej i są bardziej narażone na negatywne konsekwencje w wyniku środków wdrożonych w celu powstrzymania pandemii.

            Te nierówności nie są nowe. Mimo że na świecie nastąpiła poprawa średniego poziomu zdrowia i oczekiwanej długości życia oraz zmniejszenie przedwczesnej śmiertelności, korzyści te nie zostały równo podzielone między różne części społeczeństwa w obrębie narodów i między nimi. Różnice obserwuje się również w każdym wieku, od wczesnych lat do końca życia.

            Jest to nie tylko niesprawiedliwe, ale można temu zapobiec. Dlatego wzywamy przywódców do zapewnienia każdemu warunków życia i pracy sprzyjających zdrowiu. Jednocześnie wzywamy przywódców do monitorowania nierówności zdrowotnych i do zapewnienia wszystkim ludziom dostępu do wysokiej jakości usług zdrowotnych, kiedy i gdzie ich potrzebują.

            Dowody są jasne: zapewnienie równie dobrego startu w życiu zarówno dziewczynom, jak i chłopcom oraz zajęcie się zdrowiem przez całe życie jest niezbędne dla dobrego samopoczucia, rozwoju, zrównoważonego rozwoju i odporności współczesnego społeczeństwa i przyszłych pokoleń.

            https://www.euro.who.int/.../world.../world-health-day-2021

            Kluczowe wiadomości

            1. Dołącz do kampanii na rzecz bardziej sprawiedliwego i zdrowszego świata

            Nasz świat jest światem nierównym, w którym niektórzy ludzie są w stanie żyć zdrowiej i mają lepszy dostęp do usług zdrowotnych niż inni, całkowicie ze względu na warunki, w których się urodzili, dorastają, żyją, pracują i wiek. Jest to niesprawiedliwe i można temu zapobiec.

            Wzywamy przywódców do monitorowania nierówności zdrowotnych i zajmowania się ich pierwotnymi przyczynami, aby zapewnić każdemu dostęp do warunków życia i pracy sprzyjających zdrowiu.

            Wzywamy liderów do zapewnienia wszystkim ludziom dostępu do wysokiej jakości usług zdrowotnych, kiedy i gdzie ich potrzebują.

            2. Współpracujmy, aby zlikwidować nierówności zdrowotne

            Wszyscy mamy do odegrania rolę w uwydatnianiu i eliminowaniu podstawowych przyczyn nierówności zdrowotnych. Największy wpływ będziemy mieć, gdy rządy i społeczności będą współpracować.

            Nierówności zdrowotne prowadzą do niepotrzebnego cierpienia, chorób, których można uniknąć, niepełnosprawności i przedwczesnej śmierci. Pogłębiają istniejącą niekorzystną sytuację i szkodzą naszym społeczeństwom i gospodarkom.

            3. Wspieraj zdrowie dla wszystkich: nikt nie jest bezpieczny, dopóki wszyscy nie będą bezpieczni

            Wzywamy do większych inwestycji w podstawową opiekę zdrowotną, aby zapewnić wszystkim zdrowie. COVID-19 uwypuklił, w jaki sposób istniejące wcześniej nierówności naraziły na jeszcze większe ryzyko społeczności i tak już narażone. Zdrowie dla wszystkich jest niezbędne, aby sprostać dzisiejszym wyzwaniom i zbudować odporność jutra. Kluczowe znaczenie ma zwalczanie pierwotnych przyczyn nierówności, inwestowanie w społeczności i przyjmowanie odpowiednich środków w zakresie zdrowia publicznego.

            Istnieje pilna potrzeba ochrony, przetestowania i leczenia całej światowej populacji: tylko wtedy możemy zakończyć pandemię. Oprócz zapewnienia sprawiedliwej podaży szczepionek, testów i terapii, musimy wzmocnić systemy opieki zdrowotnej, aby je dostarczać. Silna siła robocza i podstawowa opieka zdrowotna mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia ludziom możliwości uzyskania usług wtedy i tam, gdzie ich potrzebują, jak najbliżej miejsca zamieszkania.

            https://www.euro.who.int/.../world-health.../key-messages

          • Święta Wielkanocne

          • Nowa galeria Święta Wielkanocne została dodana do albumu fotograficznego

            15

            Zapraszamy do galerii Wielkanocnych prac przedszkolaków. Życzymy Państwu, aby te zbliżające się Święta Wielkanocne przepełnione były pokojem, miłością i odpoczynkiem w gronie najbliższych.

          • NASI FINALIŚCI KONKURSÓW KURATORYJNYCH

          • Sukcesy naszych uczennic i nauczycieli.

            Nasze uczennice klasy VIII: Amira Abouheif i Ania Pyszko, wzięły udział w konkursie przedmiotowym, który został zorganizowany przez Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty w Olsztynie. Konkurs adresowany był do uczniów szkół podstawowych.

            Nasze dzielne dziewczyny godnie reprezentowały szkołę i uzyskały tytuł finalisty.

            Amira uzyskała tytuł finalisty z języka angielskiego, a Ania uzyskała tytuł finalisty z języka polskiego.

            Serdecznie gratulujemy Amirze i Ani sukcesów oraz bardzo serdecznie gratulujemy i dziękujemy pani Grażynie Czerwonce i pani Annie Jaworskiej-Sienkiewicz za przygotowanie dziewczyn do konkursu.

          • TAM, GDZIE BZY SIĘGAJĄ NIEBA – SPOTKANIE Z PISARKĄ MAŁGORZATĄ MANELSKĄ

          • W dniu dzisiejszym w naszej szkole odbyło się spotkanie autorskie z  pisarką Panią Małgorzatą Manelską.
            Pani Małgorzata urodziła się na Mazurach, w Szczytnie. Ukończyła pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim, na co dzień pracuje jako oligofrenopedagog z dziećmi i młodzieżą niepełnosprawną intelektualnie oraz społeczny kurator sądowy. Prywatnie jest żoną, mamą, a także miłośniczką swojej suczki Melki. Uwielbia czytać, szczególnie pasjonuje ją literatura okołowojenna, kryminały i thrillery. W wolnych chwilach rozwija się kreatywnie dzięki m.in. decoupage, techniki handmade, a także dzięki podróżom. Pani Małgorzata jest autorką książek obyczajowych z historią w tle: „Zapach Mazur”, „Barwy Mazur”, „Tam, gdzie bzy sięgają nieba”, „Dotyk Mazur”. Inspiracje do pisania książek bierze z wnikliwego obserwowania ludzi i wydarzeń.

            Spotkanie z młodzieżą zaczęło się od krótkiej prezentacji i pobudzania dziecięcej wyobraźni. Tematem była Małga – wieś niegdyś tętniąca życiem, dzisiaj nieobecna. Wybór tematu spotkania nie był przypadkowy.
            W Małdze bowiem częściowo rozgrywa się fabuła powieści Pani Małgorzaty „Tam, gdzie bzy sięgają nieba”.  Co wydarzyło się w mazurskiej wiosce? Dlaczego pozostała z niej tylko samotna wieża kościelna? Jakie sekrety skrywa Małga? – na te i wiele innych pytań, z pasją odpowiadała Pani Małgorzata. Twórczość pisarki dowodzi uroku miejsca, w którym żyjemy. Niewątpliwie Mazury to jeden z regionów naszego kraju, który zachwyca nie tylko pięknymi widokami, ale także przy bliższym poznaniu odkrywa ciekawe, niestety często bolesne wydarzenia sprzed lat. Wśród zachwycających lasów i jezior można odnaleźć wzruszające historie, do których czasami warto zerknąć.

            Pani Małgorzata opowiedziała słuchaczom, o tym jak zaczęła pisać i w jaki sposób doszło do wydania pierwszej powieści. Poczucie humoru oraz łatwość nawiązywania kontaktu z młodymi czytelnikami sprawiły, że spotkanie przebiegło w miłej atmosferze. W spotkaniu z autorką powieści aktywnie uczestniczyła Przewodnicząca Rady Rodziców Pani Alicja Olszowa.

             

             

            Pani Małgorzacie Manelskiej,

            składamy serdeczne podziękowania za poświęcenie cennego czasu oraz życzymy dalszych sukcesów.

             

            Karolina Bołkun, Joanna Marcjanik

            https://drive.google.com/file/d/1gxhpBbjBI5LebvrF9AhJKrwpwmFGMBk1/view

          • KONKURS PLASTYCZNY

          • Nowa galeria KONKURS PLASTYCZNY została dodana do albumu fotograficznego

            37

            Kochani.

            Prezentując obiecaną galerię prac nadesłanych do nas na II POWIATOWY KONKURS PLASTYCZNY „Pisanki, baranki i inne ozdoby wielkanocne" jeszcze raz ZAPRASZAMY w niedzielę do

            Parafia Miłosierdzia Bożego w Nidzicy

            na "Kiermasz dla Antosia". Po każdej przedpołudniowej Mszy Świętej będziecie mogli Państwo zakupić tam wykonane przez dzieci prace, które właśnie prezentujemy. W ten sposób wspomożemy Antosia Prusika w walce o zdrowie.

            Za przyłączenie się do akcji i nadesłane prace SERDECZNIE DZIĘKUJEMY "zaczarowanym pomaganiem" szkołom:

            Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Napiwodzie

            -nasz Partner, współorganizator konkursu,

            Szkoła Podstawowa nr 2 im. Michała Kajki w Nidzicy

            ,

            Szkoła Podstawowa im. prof. Romana Kobendzy w Łynie.

            Dyrekcja Szkoły Podstawowej nr 3 w Nidzicy:

            Barbara Biedrzycka-Falba

            Marzena Swiderska

          • DZIEŃ WODY

          • Nowa galeria DZIEŃ WODY została dodana do albumu fotograficznego

            13

            22 marca dzieci z oddziału przedszkolnego obchodziły Światowy Dzień Wody. Z tej okazji wszyscy przyszli ubrani na niebiesko.Ten dzień miał na celu rozbudzenie poczucia odpowiedzialności za istniejące niewielkie zasoby wody pitnej; uświadomienie znaczenia wody dla życia i zdrowia ludzi, zwierząt i roślin. Dzieci brały udział w zabawach umysłowych (rozwiązywanie zagadek, burza mózgów); muzycznych oraz badawczych. Jaka jest woda? Czy coś w tej wodzie jest? Co pływa w wodzie, a co tonie?Zadania przeplatane były muzyką i zabawami rytmicznymi. Wszystkie przedszkolaki już wiedzą, że woda jest niezbędnym źródłem życia i należy o nią dbać, a więc nie marnujmy WODY!.

          • KONKURS PLASTYCZNY

          • Szkoła Podstawowa nr 3 w Nidzicy

             

            Kochani.

            Serdecznie dziękujemy za wszystkie prace, które wpłynęły do nas na rozstrzygnięty dziś II POWIATOWY KONKURS PLASTYCZNY „Pisanki, baranki i inne ozdoby wielkanocne”.

            Organizatorem konkursu była Szkoła Podstawowa nr 3 w Nidzicy razem ze 

            Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Napiwodzie

            , Parafią Błogosławionej Bolesławy Lament w Nidzicy oraz Parafią MNP Królowej Polski w Napiwodzie. Celem konkursu było pobudzanie inwencji twórczej dzieci oraz pielęgnowanie i propagowanie tradycji związanych ze Świętami Wielkanocnymi.

            Konkurs był zorganizowany dla uczniów szkół podstawowych, a przebiegał w dwóch kategoriach:

            - klasy „0” szkoły podstawowej

            - klasy I – III szkoły podstawowej.

            Zadaniem uczestników było wykonanie pracy plastycznej zgodnie z hasłem konkursowym. Wszystkie Wasze cudowne prace przekazaliśmy już na niedzielny „Kiermasz dla Antosia”, na który już dziś, informując o wynikach konkursu, SERDECZNIE ZAPRASZAMY w imieniu Antosia,

            Parafia Miłosierdzia Bożego w Nidzicy

            organizatorów oraz jury w składzie: Karolina Bołkun /SP Napiwoda/ Marzena Świderska Jolanta Skwarska .

          • WIELKANOC NA WARMII I MAZURACH

          • 14

            Dziedzictwo Warmii i Mazur

            Dobiegły końca warsztaty edukacyjne prowadzone w naszej szkole w ramach projektu Dziedzictwo Warmii
            i Mazur            . Uczniowie po raz kolejny wzięli udział w zajęciach, których celem było poznanie zwyczajów
            i obrzędów naszego regionu. Nadchodzące święta stały się inspiracją do zaprezentowania zwyczajów wielkanocnych, regionalnych potraw kulinarnych, wyglądu chaty oraz nauki warmińskich i mazurskich przyśpiewek. Uczestnicy warsztatów papieroplastyki mieli do wyboru kilka prac, których wykonanie rozwijało ich  twórczość i kreatywność. Podczas wykonywania prac dzieci poznawały tradycje te dawne, jak też opowiadały o tradycjach i zwyczajach świątecznych, które są u nich w domach. Uczestnictwo w warsztatach stworzyło warunki do rozwijania twórczości i wyobraźni dzieci. Widać było zaangażowanie z jakim słuchały opowiadań o tradycjach i zwyczajach obchodzonych dawniej na Warmii i Mazurach. Do udziału w warsztatach zaprosiliśmy również rodziców naszych uczniów. Za zaangażowanie i pomoc dzieciom w wykonaniu dyngusowego kogucika oraz za piękny wielkanocny gaik dziękujemy Paniom Natalii Nowickiej, Agnieszce Murawskiej, Izabelli Adamkowskiej i Agnieszce Adamkowskiej, Dominice Syska. Święta wielkanocne są bardzo radosnym czasem, na który z wytęsknieniem oczekują zarówno dzieci, jak i dorośli. Są to święta rodzinne, pełne tradycji
            i zwyczajów, które warto przekazywać młodszym pokoleniom.

             

            Karolina Bołkun, Joanna Marcjanik

             

            Każdy region ma swoje unikalne tradycje świąteczne. Nie inaczej jest na Warmii i Mazurach. Poznajmy wielkanocne zwyczaje i rytuały, które miały zapewnić pomyślność, ochronę przed nieszczęściami oraz urodzaj.

             

            Wielkanoc

            Zwyczaje wielkanocne na Warmii i Mazurach były raczej ubogie. Palmy święcili tylko Warmiacy, Mazurzy tego zwyczaju już nie znali. Do 1945 r. nie znano w tym regionie także zwyczaju święcenia potraw. Święcono w tym czasie ogień i wodę, nie przygotowywano także specjalnych potraw. Królowały jednak jajka, twaróg, chleb razowy i ciasta. Wykonywano np. baranka z masła, ciasta lub cukru, czasem z masy przypominającej marcepan. Nieznane były pisanki, jajka gotowane były w łuskach cebuli lub w życie. Były wówczas brązowe lub zielone. Gdzieniegdzie odnotowano zwyczaj chowania malowanych jaj w ogrodzie – „w takim gniazdku się chowa i mózi dzieciom, coby i szókali, bo to im zajoncek zniósł”. Prezenty w pierwszy dzień uroczystości zmartwychwstania Pańskiego chował zajączek na posesji, przed domem, a dzieci miały za zadanie je odnaleźć. Cały niemal tydzień przed Wielkanocą był czasem magicznym.

            Środa Popielcowa – początek Wielkiego Postu

            Na Warmii w Środę Popielcową katolicy szli do kościoła, aby z samego rana wziąć udział w tradycyjnej mszy, podczas której posypywano głowy popiołem pochodzącym ze spalonych palm. Później wszyscy wracali na śniadanie. Po skończonym posiłku gospodynie dokładnie szorowały garnki i patelnie, by pozbyć się z nich śladów mięsa oraz zwierzęcego tłuszczu. Czyste naczynia umieszczano w kominie, na strychu lub wieszano za oknem. To znak, że na dobre rozpoczął się Wielki Post. Na Warmii i Mazurach bardzo poważnie podchodzono do wielkopostnych zaleceń. Przez czterdzieści dni nie jadano mięsa oraz nabiału, a jako tłuszczu używano oleju lnianego. W każdą środę i piątek stosowano jeszcze bardziej restrykcyjne zalecenia – posiłki składały się tylko
            z chleba i wody.

            Niedziela Palmowa – palma ma znaczenie

            Kolejnym ważnym momentem była Niedziela Palmowa, pamiątka wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Podobnie jak
            w innych regionach, również na Warmii przygotowywano palmy, które później zanoszono do kościoła.
            (Na Mazurach zwyczaj ten nie istniał.) Warmińskie palmy robione były z gałązek wierzby z baziami, zielonych gałązek brzozy, barwinku, borówek i jałowca. Poświęcone w kościele miały do spełnienia ważną funkcję w domu. Umieszczano je w polu i obejściu, by chroniły zbiory oraz inwentarz przed chorobami, gradem i pożarem. Palmy miały też swoje zastosowanie w medycynie ludowej. Wierzono, że połknięcie kotków bazi ochroni przed bólem
            i chorobami gardła.

            Wielkopiątkowe kołacze

            Wielki Piątek to dzień żałoby… Do wielkopiątkowych zwyczajów na Warmii i Mazurach należało chodzenie „po kołaczach”. Wiejscy chłopcy odwiedzali domy – w każdym uderzali w kołatki i śpiewali pieśń „Któryś za nas cierpiał rany”. W zamian za to otrzymywali jajka albo drożdżowe ciasto, nazywane kuchem.

            Wielka Sobota bez koszyczka

            Dzisiaj nie wyobrażamy sobie Wielkiej Soboty bez święcenia pokarmów, ale jeszcze kilkadziesiąt lat temu tradycja była obca mieszkańcom regionu. Tego dnia uczestniczono w nabożeństwach, ważnym momentem było palenie krzyża – węgle i popiół, podobnie jak poświęconą wodę, zabierano do domów. Wodą kropiono wnętrza zabudowań, natomiast popiół zachowywano do okładów na ciało.

            Niedziela Wielkanocna – pobudka skoro świt

            Ten dzień rozpoczynano jeszcze przed rezurekcją. W wielu wsiach wstawano przed świtem, później, kto mógł, szedł do wody (koniecznie powinna płynąć na wschód), by obmyć twarz i ręce oraz zapewnić sobie zdrowie na cały rok. Wodę do mycia przynoszono też członkom rodziny, którzy z różnych względów nie mogli wyjść z domu. Zwyczajowi szczególnie hołdowały dziewczęta, gdyż wierzyły, że da im nie tylko zdrowie, ale również urodę. Innym zwyczajem było zwoływanie się na rezurekcję. Pobudkę rozpoczynali chłopcy – grali na instrumentach, śpiewali świąteczne pieśni. Grupa powiększała się o pozostałych mieszkańców wsi, którzy w kolorowym pochodzie śpieszyli na poranną uroczystą mszę. Po powrocie do domu wszyscy zasiadali do śniadania, było ono jednak zdecydowanie skromniejsze niż współczesne. Na stołach królowały jaja, chleb razowy, twaróg i ciasta. Centralne miejsce zajmowała figurka baranka wyrzeźbiona w maśle. Późniejsze posiłki były już  zdecydowanie bardziej bogate, w menu pojawiały się już mięsa i wędliny. Niedzielę Wielkanocną spędzano w rodzinnym gronie. Popularne były zabawy, takie jak poszukiwanie prezentów od zajączka wielkanocnego. To propozycja dla dzieci – starsi rywalizowali między innymi w ilości zjedzonych jaj.

            Poniedziałek Wielkanocny – chodzenie po smaganiu

            Warmia i Mazury nie uległy dyngusowej gorączce. Zamiast tego grupy młodzieży chodziły „po smaganiu”. Służyły do tego zazielenione gałązki wierzby lub jałowca, którymi uderzano w drzwi domów na szczęście.
            W Święta Wielkanocne odbywał się również „wykupek wielkanocny” – grupami odwiedzano gospodarstwa, śpiewano i składano życzenia za co otrzymywano jaja, ciasta i wędliny.

             

            Na podstawie: „Warmiacy i Mazurzy” pod redakcją Bogumiła Kuźniewskiego oraz opracowania M. Zientary-Malewskiej

             

             

          • Szkolna izba regionalna

          • 2

            Cele działania:

            • poznanie tradycji i zwyczajów związanych z życiem dawnej wsi
            • poznanie tradycji rodzinnych dziadków i pradziadków
            • rozwijanie postaw patriotycznych
            • integracja społeczeństwa
            • poznanie własnego regionu
            • zebranie kolekcji dawnych przedmiotów codziennego użytku, narzędzi i przyborów
            • zapoznanie ze strojem ludowym z regionu radomskiego

             

            W murach naszej szkoły tworzona jest izba regionalna. Pomysł utworzenia w szkole izby zrodził się podczas warsztatów, kiedy to uczniowie poznawali zwyczaje i tradycje własnego regionu. Realizacja projektu utworzenia izby regionalnej związana jest także z podejmowaniem działań zmierzających do uzyskania Certyfikatu „Szkoła Wierna Dziedzictwu”.
            W naszej izbie zgromadzono wiele przedmiotów codziennego użytku dawnych mieszkańców. Przedmioty pozyskane zostały od okolicznych mieszkańców, którzy chętnie wspomogli i wspomagają inicjatywę tworzenia tego swoistego szkolnego muzeum etnograficznego. Każdy przyniesiony eksponat jest bardzo cenny, bo każdy ma swoją historię. Niektóre z nich były w rodzinach od wielu lat, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Możemy pochwalić się żelazkiem „na duszę”, lampami naftowymi, tarą, makutrą, sierpem, naczyniami kuchennymi codziennego użytkowania oraz dawnym rękodziełem i strojami ludowymi regionu Warmii i Mazur. Wystrój sali urozmaicają dawne ozdoby. W szkolnej izbie regionalnej prowadzona jest szeroko pojęta edukacja regionalna. Organizowane są okolicznościowe wystawy związane z tradycjami ludowymi, np. wystawa szopek bożonarodzeniowych, palm wielkanocnych i pisanek. Zajęcia w szkolnej izbie inspirują dzieci do pracy twórczej, rozbudzają i rozwijają zainteresowania problematyką historii najbliższego środowiska, uczą i zachęcają do pielęgnowania tradycji. Dbamy o to żeby tradycje były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wierni słowom naszego patrona Jana Pawła II „[…] nie zapominajcie o korzeniach, z których wyrośliście[…]” od rzeczy bliskich przechodzimy do wpajania wychowankom patriotyzmu.

             

            Efekty 

            • zebranie bogatej kolekcji dawnych przedmiotów codziennego użytku, narzędzi i przyborów
            • pogłębienie wiedzy o dawnym życiu na wsi poprzez rozmowy uczniów ze starszymi mieszkańcami wsi
              i przedstawicielami rodzin, spotkaniami z twórcami, udział w lekcjach muzealnych
            • wycieczki do Muzeum Budownictwa Ludowego – Parku Etnograficznego w Olsztynku.

          • Poznajemy legendy najbliższej okolicy

          • 7

            Dwa kilometry na południowy wschód od Nidzicy, na polach wsi Tatary znajduje się największy na Mazurach głaz narzutowy. Ma19 metrów w obwodzie. Kiedyś kamień był znacznie większy, ale przez lata rozbijano go, aby pozyskać materiał do wyrobu kamieni młyńskich.  Na powierzchni głazu umieszczono kamienną kulę. To według legendy pamiątka z 1656 roku, gdy okolice Nidzicy grabili Tatarzy. Posilającego się przy kamieniu wodza Tatarów miała dosięgnąć kula, wystrzelona z armaty ustawionej na murach miasta. Tak celnym artylerzystą był nidzicki mieszczanin o nazwisku Nowak. Ze względu na niewielki zasięg ówczesnej artylerii było to oczywiście niemożliwe. Jednak kamień do dzisiaj nazywany jest tatarskim, a wioska Tatary. Według innej wersji tej historii, przywódca tatarski spożywał obiad na wielkim kamieniu, gdy wystrzelona przez obrońców Nidzicy kula armatnia trafiła w stojącą przed nim misę. Zdarzenie to tak zdeprymowało wodza tatarskiego, że zaniechał oblężenia i z całą hordą odstąpił od grodu. Nidzica ocalała.

            Dzisiaj rzadko opowiada się dzieciom legendy, a warto, by poznały dawne opowieści. Wspomnianą legendę
            o kamieniu tatarskim poznali uczniowie naszej szkoły podczas interaktywnych zajęć bibliotecznych. Podczas spotkania przewędrowaliśmy przez najbliższą okolicę, poznając opowieść o mieszczaninie Nowaku. Na zakończenie wspólnej zabawy dzieci mogły sprawdzić zdobytą wiedzę rozwiązując zagadki o bohaterach legendy. Dzieci wykonały także ilustracje nidzickiego herbu przedstawiającego mężczyznę na białym polu stojącego na zielonej ziemi pomiędzy winoroślami. Na głowie ma zieloną koronę z liści a na biodrach liściastą opaskę. W prawej ręce trzyma ukośnie srebrny miecz, w lewej złotą lilię. Zajęcia miały przybliżyć młodym czytelnikom świat legend oraz zachęcić do samodzielnego przeczytania innych pasjonujących historii.

             

            Karolina Bołkun